ವಿನೋದ: "ಮದುವೆ ಸಿದ್ಧತೆ"

ಮದುವೆ ಸಿದ್ಧತೆ

(ತಾಯಿ ತಯಾರಾಗುತ್ತಾ ಕನ್ನಡಿಯ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿದ್ದಾಗ ಮಗಳು ಬಂದು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ತಾನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಎಂದರೆ ಕಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ತಾಯಿ ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ)
ತಾಯಿ : ಇನ್ನೂ ಪಿಂಜಾರಿಯ ತರಹ ಹಾಗೆ ಇದ್ದೀಯಾ. ನಡಿ. . . .
ಮಗಳು : ಪಿಂಜಾರಿ ಎಂದರೆ ಏನಮ್ಮ?
ತಾಯಿ : ಪಿಂಜಾರಿ ಅಂದ್ರೆ ನಿನ್ನ ತರಹ ದರಿದ್ರ ಮುಖ ಅಂತಾ. ಹೋಗು, ಮುಖ ತೊಳೆದುಕೊ.
ಮಗಳು : ತೊಳಕೋತೀನಿ, ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಮುಖ ನಿನ್ನ ತರಹ . . .
ತಾಯಿ : ಹೀಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ತಡ ಮಾಡ್ತೀಯಾ?
ಮಗಳು : ಮದುವೆ ಯಾವಾಗ ಅಮ್ಮ?
ತಾಯಿ : ಈಗಲೇ ಶುರು ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ.
ಮಗಳು : ಈಗಲೇ ಅಂತಾ ನಿನಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತು?
ತಾಯಿ : ಅವರು ಕರೆಯಲಿಲ್ಲವಾ ಒಂಬತ್ತು ಘಂಟೆಗೆ ಅಂತಾ.
ಮಗಳು : ಒಂಬತ್ತಾಗಿದೆ ಅಂತಾ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ? ಓ ಗಡಿಯಾರದಲ್ಲಾ? (ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾ) ಗಡಿಯಾರಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ? (ತಾಯಿ ಮಾತನಾಡುವುದಿ¯್ಲ) ಹೋಗಲಿ ಹತ್ತು ಘಂಟೆಗೆ ಮಾಡಿದರೇನು ಮದುವೆ?
ತಾಯಿ : ಮುಹೂರ್ತ ದಾಟಿ ಹೋಗುತ್ತಲ್ಲಾ?
ಮಗಳು : ಎಲ್ಲಿಗೆ ದಾಟಿ ಹೋಗುತ್ತೆ? ಮುಹೂರ್ತ ಎಲ್ಲಿರುತ್ತೆ? 
ತಾಯಿ : (ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡಬೇಕೆಂದು ಬರೆಯುವ ಚಲಂ ಮುಂತಾದವರನ್ನು ಬೈದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ) ಮುಹೂರ್ತ ಅಂದರೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಮಯ.
ಮಗಳು : ಯಾವುದಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಮಯ. ಓಹ್ ಮದುವೆಗಾ? ಮದುವೆಗೇನಾ, ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಇರುತ್ತದಾ?
ತಾಯಿ : ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಇರುತ್ತದೆ ( ಶುಭ ಕಾರ್ಯ ಅಂದರೆ ಏನು ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ)
ಮಗಳು : ಒಳ್ಳೆಯ ಸಮಯ ಅಂತಾ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ? ಯಾರಾದ್ರೂ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕ್ತಾರಾ? ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೇ ಒಳ್ಳೆಯದಿರುತ್ತಾ?
ತಾಯಿ : ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮದುವೆ ಮಾಡಿದರೆ ಅದು ಸರಿಯಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.
ಮಗಳು : ಯಾರಾದರೂ ಕೆಟ್ಟ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರಾ?
ತಾಯಿ : ಯಾಕೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ?
ಮಗಳು : ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಅಂತಾ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತು?  . . . . ನಿನಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಾ? ಮತ್ತೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲೆ ಮಾಡಿದರೆ ವಲ್ಲಿ ಮನೆಯವರು ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಡೆದಾಡಿಕೊಂಡರಲ್ಲಾ?
ತಾಯಿ : ಅದು ಅವರ ಕರ್ಮ.
ಮಗಳು : ಮತ್ತೆ ಮುಹೂರ್ತ ಇಡುವುದೇಕೆ?
ತಾಯಿ : ಏನೋ, ಆ ಮುಹೂರ್ತ ಇಡುವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರನ್ನು ಕೇಳಬೇಕು.
ಮಗಳು : ನಾವು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಲ್ವಾ?
ತಾಯಿ : ಬ್ರಾಹ್ಮಣರೆಂದರೆ ಬೇರೆ.
ಮಗಳು : ಅವರು ಹೇಗೆ ಇರ್ತಾರೆ? ನಮ್ಮ ತರಹ ಇರುವುದಿಲ್ವಾ?
ತಾಯಿ : ಅದು ಅವರ ಕೆಲಸ.
ಮಗಳು : ಅಸಲು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಅಂತಾ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಮ್ಮಾ?
ತಾಯಿ : ಕೇಳಿದರೆ ಹೇಳ್ತಾರೆ.
ಮಗಳು : ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನೂ ಕೇಳಬೇಕಾ? ಎಲ್ಲರೂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರೆಂದರೆ?
ತಾಯಿ : ಅನ್ನಲಿ ಬಿಡೆ.
ಮಗಳು : ಆಗ ಏನು ಮಾಡ್ತೀವಿ?
ತಾಯಿ : ನಾನೇನು ಮಾಡ್ತೀನಿ.
ಮಗಳು : ಅಸಲು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರೆಂದರೆ ಏನು?
ತಾಯಿ : ಅದೊಂದು ಜಾತಿ.
ಮಗಳು : ಜಾತಿ ಅಂದರೆ…
ತಾಯಿ : ಜಾತಿ ಅಂದರೇನಾ? ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ಮಗಳು : ನಿನಗೂ ಜಾತಿ ಇದೆಯಲ್ಲಾ?
ತಾಯಿ : ಇದ್ದರೆ?
ಮಗಳು : ಮತ್ತೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ಅಂತೀಯಾ? ಜಾತಿ ಅಂದರೆ ಎಲ್ಲಿರುತ್ತೆ?
ತಾಯಿ : ಎಲ್ಲಿರುತ್ತೆ ಅಂದ್ರೇನೇ? ಜಾತಿ, ನಾವು ಒಂದು ಜಾತಿಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ತೀವಿ.
ಮಗಳು : ಯಾವ ಜಾತಿಯಲ್ಲಿ?
ತಾಯಿ : ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಜಾತಿಯಲ್ಲಿ.
ಮಗಳು : ಎಷ್ಟು ಜಾತಿಗಳಿವೆ?
ತಾಯಿ : ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೆ.
ಮಗಳು : ಏನು ಕೇಳಿದರೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂತೀರಾ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನಿಮಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಿರುವಂತೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಬೈತೀರಾ? ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ನಮಗೆ ಹೇಳೋದೇನು? ಮತ್ತೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಿರುವುದನ್ನು ಯಾಕೆ ಮಾತನಾಡ್ತೀರಾ?
ತಾಯಿ : ಮದುವೆಗೆ ಹೋಗ್ತಾ ಇದೇನು ಗೋಳೆ?
ಮಗಳು : ಮದುವೆ ಅಂದ್ರೆ ಏನಮ್ಮ?
ತಾಯಿ : (ತಾಯಿ ಆಘಾತಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಆದರೆ ತಕ್ಷಣ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು) ನೋಡ್ತೀಯಲ್ಲಾ. (ಹೌದು, ಅಲ್ಲಿಯೇ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಬಹುದೆಂದು ಮಗಳು ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಾಳೆ)
ತಾಯಿ : ಇನ್ನೂ ಹಾಗೇನೆ ಇದ್ದೀಯಲ್ಲಾ. ನಿನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೂ, ನೀನೂ. ಪಿಂಜಾರಿ ತರಹ ಇದೇ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಬರ್ತೀಯಾ?
ಮಗಳು : ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ಇರುವ ಬಟ್ಟೆ, ಒಡವೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಕಾ ಮದುವೆ?
ತಾಯಿ : ತೋರಿಸಿಲಿಕ್ಕಾ? ಅಂದಕ್ಕಲ್ಲವೇ?
ಮಗಳು: ಮತ್ತೆ ಅವತ್ತು ಅನಸೂಯ ಮುಖಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣ ಹಾಕಿಕೊಂಡ್ರೆ ಮತ್ತೆ ಶೋಕಿ ಮಾಡ್ತಾಳೆ, ಇದೇನು ಹೋಗೋ ಕಾಲ ಅಂದೆ.
ತಾಯಿ : ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳೋದು, ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳೋದು ಒಂದೇ ಏನು?
ಮಗಳು : ಕಾಂತಾ ಜಾಕೆಟ್ಟು, ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡಳು ಅಂತಾ ಬೈದೆ.
ತಾಯಿ : ಅದು ಮರ್ಯಾದಸ್ಥರು ಉಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ಮಗಳು : ನಾವು ಮರ್ಯಾದಸ್ಥರಾ ಅಮ್ಮ? ಏನು ಮಾಡಿದರೆ ಮರ್ಯಾದಸ್ಥರು?
ತಾಯಿ : (ಚಲಂರವರನ್ನು ಮರೆತು) ಏನೋ ಒಂದು , ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚು.
ಮಗಳು : ಮರ್ಯಾದಸ್ಥರು ಮದುವೆಗೆ ರೇಷ್ಮೆ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರಾ?
ತಾಯಿ : ಮಾಮೂಲು ಸೀರೆ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹೋದರೆ ಬೀದಿಹೋಕರು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. (ತನ್ನ ತಪ್ಪನ್ನು ತಕ್ಷಣ ಗ್ರಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ)
ಮಗಳು : ಬೀದಿಯಲ್ಲಿರುವವರು ಮರ್ಯಾದಸ್ಥರಲ್ಲವಾ? ಅವರಿಗೆ ರೇಷ್ಮೆ ಸೀರೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲ. ಅವರನ್ನು ಮದುವೆಗೆ ಬರಲು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲ.
ತಾಯಿ : ಬಂಧುಗಳನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನೂ ಕೂಡ
ಮಗಳು : ಬೀದಿಯವರ ಹತ್ತಿರ ಸ್ನೇಹ ಮಾಡಬಾರದಾ?
ತಾಯಿ : ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಬೀದಿಯವರು ಕೆಟ್ಟವರು, ದುರ್ಮಾರ್ಗಿಗಳು.
ಮಗಳು : ಯಾಕೆ? ದುರ್ಮಾರ್ಗಿಗಳ ಜೊತೆ ಸ್ನೇಹ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಾರದಾ? (ತಾಯಿ ಲಾಜಿಕ್ ಓದಿರಲಿಲ್ಲ)
ತಾಯಿ : ಅದಲ್ಲವೇ... ..
ಮಗಳು : ಮತ್ತೆ ನನ್ನನ್ನು ಖಾಸಿಂ ಜೊತೆ ಆಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಏಕೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲಾ?
ತಾಯಿ : ಅಂತಹವರಿಗೆ ಕೆಟ್ಟ ಅಭ್ಯಾಸ ಇರುತ್ತವೆ.
ಮಗಳು : ಎಂತಹವರಿಗೆ?
ತಾಯಿ : ಖಾಸಿಂನಂತಹವರಿಗೆ.
ಮಗಳು : ಸಾಹೇಬರಿಗಾ?
ತಾಯಿ : ಅಲ್ಲ.
ಮಗಳು : ಬೀದಿಯವರಿಗಾ?
ತಾಯಿ : (ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೆ) ಹೂಂ.
ಮಗಳು : ನಾವು ಬೀದಿಯವರಾದ್ರೆ ನಮಗೂ ಕೆಟ್ಟ ಅಭ್ಯಾಸಗಳು ಬರುತ್ತವಾ? ಅವು ಎಲ್ಲಿರುತ್ತವೆ? ಕೆಟ್ಟ ಅಭ್ಯಾಸಗಳು ಅಂದ್ರೆ ಏನಮ್ಮ?
ತಾಯಿ : ಕೆಟ್ಟ ಮಾತುಗಳು (ನಾಲಿಗೆ ಕಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ)
ಮಗಳು : ಕೆಟ್ಟ ಮಾತುಗಳು ಅಂದ್ರೆ
ತಾಯಿ : ಹೋಗು ಮುಖ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಬಾ. ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಸಾಕು.
ಮಗಳು : (ಹೋಗದೆ) ಕೆಟ್ಟ ಮಾತುಗಳು ಅಂದ್ರೆ ಏನಮ್ಮ? 
ತಾಯಿ : ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ಮಗಳು : ಮತ್ತೆ ಅವರು ಕೆಟ್ಟ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಅಂತಾ ನಿನಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ?
ತಾಯಿ : ಮಾತನಾಡಿದಾಗ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ.
ಮಗಳು : ಆ ಚಲಂ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಟ್ಟ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ ಅಂತೀಯಲ್ಲಾ, ರಾಜೇಶ್ವರಮ್ಮನವರ ಹತ್ತಿರ, ಏನು ಬರೀತಾನಮ್ಮ?
ತಾಯಿ : ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗಿ ನಿನಗೇಕೆ, ಹೋಗು.
ಮಗಳು : ಮತ್ತೆ ಕಲಿತುಕೋಬೇಡ ಅಂತೀಯ.
ತಾಯಿ : ನೀನು ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗಿ ಕಲಿತುಕೋಬೇಡ ಅಂದೆ.
ಮಗಳು : ಮತ್ತೆ ಅದನ್ನು ದೊಡ್ಡವರೇ ಕಲಿತುಕೋಬೇಕಾ? ನಾನು ಯಾವಾಗ ದೊಡ್ಡವಳಾಗ್ತೀನಿ? (ದೊಡ್ಡ ಅಪಾಯ ಕಾಣಿಸಿತು ತಾಯಿಗೆ)
ತಾಯಿ : ನೀನು ಹೀಗೆ ನಿಂತುಕೊಂಡ್ರೆ ನಿನ್ನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ, ನಾನೇ ಹೋಗ್ತೀನಿ.

 (ತೆಲುಗು ಮೂಲ - ಚಲಂ)
ಅನುವಾದ - ಸುಧಾ ಜಿ