ಅದು ಬಹು ನೈಜವಾಗಿತ್ತು
ಅವಳ ಕೂಗು, ಅವಳ ಆರ್ತನಾದ
ಆ ಪುರುಷರು, ಆ ಜನರು
ನನ್ನ ಮಾತುಗಳು-ಕರೆಗಳು
ಅವರ ಹೊಡೆತಬಡೆತಗಳು
ಪ್ರತಿ ಘಳಿಗೆ ಹಸಿಯಾಗಿದೆ ಮನದಿ
ಪ್ರತಿ ಮಾತು ನೆನಪಿದೆ ಕ್ಲುಪ್ತವಾಗಿ
ಪ್ರತಿ ಕೂಗು ಕೇಳಿಸಿದೆ ಸರಿಯಾಗಿ
ಪ್ರತಿ ನಡೆ ಕಾಣಿಸಿದೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ
ನಿಜವೆಂದು ಬರೀ ಕಾಣಿಸಿದ್ದಲ್ಲಕ
ನೈಜವೆಂದು ಅನಿಸಿತ್ತು, ನಿಜ,
ಆದರದು, ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಿಜವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ!
ಅವಳಿಗೆ ಹಾನಿಯಾಯಿತು
ಆದರೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡಲಾಗಿತ್ತು
ಹಿಡಿದದ್ದು ಯಾವುದು ನಮ್ಮನ್ನು?
ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಯಾರಿಗೂ ಏನೂ
ನೋಡಿದೆವು ನಾವು, ಬರಿದೇ ನೋಡಿದೆವು
ಅಯ್ಯೊ ಎಂದೆವು, ಮಾತಿನ ಮರುಕ ತೋರಿದೆವು
ನೊಂದಿದ್ದಳು ಅವಳು, ಆ ನೋವು ನಮಗಾಗಬೇಕಿತ್ತು
ಒಂಟಿಯಾಗಿದ್ದಳವಳು, ಹಾಗಿರಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ ಅವಳು
ಕಿರುಚಿದಳವಳು, ದಿಟ್ಟಿಸಿದೆವು ನಾವು
ಹೊಡೆದರವರು, ನೋಡಿದೆವು ನಾವು
ಹಾಗೆ ನೋಡಲ್ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ ನನಗೆ?
ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ ನಿನಗೆ? ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ ನಮಗೆ?
ತಂಗಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ನಮಗೆ
ತಾಯಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ನಮಗೆ
ಗೆಳತಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ನಮಗೆ
ಬಾಳಸಂಗಾತಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ನಿನಗೆ
ಸುಮ್ಮನಿರುತ್ತಿದ್ದೆವೆ ನಾವು?
ಕೈಕಟ್ಟಿ ಕೂರುತ್ತಿದ್ದೆವೆ ನಾವು?
ಅದು ಕನಸಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ
ಮನಕಲಕುವ ಕನಸಾಗಿತ್ತು
ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಸ್ವಪ್ನವಾಗಿತ್ತು
ಆದರೀಗ ಕಾಡುತ್ತಿರುವುದೆಂದರೆ ನನ್ನನ್ನು,
ವಾಸ್ತವತೆಯಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆಂದುಕೊಂಡರೂ
ಕನಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಜನ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯರಾಗಿದ್ದರಲ್ಲ; ಹೇಗೆ?!!
- ನಿಲೀನಾ ಥಾಮಸ್
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ