ಕವನ - ದೇವ ಕಾಪಾಡಲಿಲ್ಲವೇಕೆ

ಅಮ್ಮ ನೀ ಹೇಳಿದ ಧರ್ಮವನು ನಂಬಿದೆ

ದೇವರನು ಪೂಜಿಸಿದೆ

ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯೂ ನನ್ನಂತೆ 

ಅವಳ ಧರ್ಮವನು ನಂಬಿದಳು

ಅವಳ ದೇವರನು ಪೂಜಿಸಿದಳು

ಮತ್ತೇಕೆ ದೇವರು ನನಗೀ ಕಷ್ಟ ಕೊಟ್ಟ

ಅವಳನ್ನು ನನ್ನಿಂದೇಕೆ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟ

ನೋವಿನಲಿ ನರಳಿದರು, 

ಅರಚಿದರು ಕಿರುಚಿದರು

ಅವಳ ದೇವರೇಕೆ ಅವಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲಿಲ್ಲ

ಅವಳ ಧರ್ಮವೇಕೆ ನೆರವಿಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ

ತನ್ನಾಲಯದೊಳಗೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ನಡೆದರೂ

ಮೌನವಾಗಿದ್ದುಬಿಟ್ಟನೇಕೆ ನಮ್ಮ ದೇವರು

ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಬೆಳಗೆದ್ದು ದೇವರಿಗೆ ನಮಿಸಿ, 

ಉಪವಾಸವಿದ್ದು ಪೂಜಿಸಿ

ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳನೋದಿದೆವು

ದೇವರನು ದಿನವೂ ಸ್ಮರಿಸಿದೆವು

ಮತ್ತೇಕೆ ದೇವರಿಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ ಕರುಣೆ

ಆದನೇಕೆ ಅವ ನಿಷ್ಕರುಣಿ

ಬೇರೆಲ್ಲೊ ನಡೆಯಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಅತ್ಯಾಚಾರ

ಅವನ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ನಡೆಯಿತಲ್ಲ ಅನಾಚಾರ

ಆದರೂ ನಮ್ಮ ದೇವರು ಕೈಕಟ್ಟಿ ಕೂತನೇಕೆ

ನಾಲ್ಕು ದಿನವೂ ಅವಳ ಕೂಗು ಕೇಳಲಿಲ್ಲವೇಕೆ

ಇನ್ನೊಂದು ಧರ್ಮದ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳೆಂದೇ

ಅತ್ಯಾಚಾರಿಗಳು ತನ್ನ ಧರ್ಮದವರೆಂದೇ

ಅವಳ ದೇವರೂ ಕಾಪಾಡಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ

ಅವನೂ ಸಹ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕೂತನಲ್ಲ

ಮತ್ತೇಕೆ ನಾ ಪೂಜಿಸಲಿ ಅಮ್ಮ

ಕಷ್ಟಕ್ಕಾಗದ ದೇವರ ವಂದಿಸಲೇಕಮ್ಮ

ಕಷ್ಟಗಳಲಿ ಪೊರೆವನೆಂದು, 

ಗಂಡಾಂತರದಿಂ ಪಾರುಮಾಡುವನೆಂದು

ನೀನು, ಅವಳಮ್ಮ ಹೇಳಿದ್ದೇ ಹೇಳಿದ್ದು

ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ನನಗೀ ಗತಿ ಬಂದರೂ

ರಕ್ಷಿಸಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಯಾವ ದೇವರೂ

ನಮ್ಮ ಟೀಚರ್ ಹೇಳುವಂತೆ

ದಾರಿಯ ತೋರಿಸಿರುವಂತೆ

ನಾವೇ ಸಂಘಟಿತರಾಗಬೇಕು

ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವೇ ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು

ಗೀತಾ, ಸಕೀನಾ, ಬಬೀತಾರೆಲ್ಲ ಒಟ್ಟಾಗಬೇಕು

ನನ್ನ ಜೊತೆ ಗೆಳತಿಗಾಗಿ ಕಣ್ಣೀರಿಟ್ಟ

ಶ್ಯಾಮ, ಸಲೀಮ ಜೋಸೆಫ್ ರ  ಜೊತೆಗೂಡಿ

ದಿಟ್ಟತನದಿ ನಾವು ಹೋರಾಡಬೇಕು

ಧರ್ಮದ ಹೆಸರಿನಲಿ ನಮ್ಮನೊಡೆಯುತಿರುವ

ಎಲ್ಲರನು ನಾವು ಒದ್ದೋಡಿಸಬೇಕು

ಈ ನೆಲವ ಅತ್ಯಾಚಾರಿಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಬೇಕು

ಬಿದ್ದಿರುವ ರಕ್ತವನೆಲ್ಲ ಒರೆಸಿ ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸಬೇಕು

ನನ್ನಂತಹ, ಅಸೀಫಾಳಂತಹ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು

ನಿರ್ಭಯದಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಲಿಯುವಂತಾಗಬೇಕು

- ಸುಧಾ ಜಿ